สวัสดีขอรับ ท่านแอดมินบอร์ด และสมาชิกทุกท่าน ^^
ก่อนอื่น เราขอขอบคุณทุกคนมากที่เข้าใจกับเรื่องนี้ และขอขอบคุณมาก ที่ทุกท่านไม่ได้นิ่งนอนใจเลย (แถมยังรักษาสิทธิ์ให้เรามากกว่าตัวเราเองซะอีก 555)
ในตอนแรกนั้น เพื่อนสนิทของเรา(สมัยอนุบาล) เข้ามาบอกในเฟซว่า มีกรณีนี้เกิดขึ้นนะ ซึ่งเป็นความบังเอิญที่มันดันไปเห็นเพื่อนทวิตข้อความอยู่ ก็เลยเปิดเข้าไปส่อง แล้วปรากฎว่ามันดันจำได้ว่านามปากกานี้เป็นของเรา มันเลยแล่นมาบอกในเฟซ เราก็สมัครเข้ามาในนี้เพื่อส่องดู โดยใช้ชื่อว่า hypo (คือเมลของเราเองแหละ) จากนั้นก็เจอต้นเรื่อง
สิ่งที่เห็น ก็อย่างภาพที่เอามาลงในเพจ เราเจอแค่อินโทร ก็ไม่อะไร เฉยๆ (เพราะกรณีนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้ว) แต่เราก็อยากจะรักษาสิทธิ์ของเราเช่นกัน เลยเขียนโน๊ต "ความในใจของข้าพเจ้า" ลงในเพจ และเอาภาพมาเทียบเคียงกันให้ดู เราไม่ลงชื่อเขา ชื่อบอร์ด เพื่อให้เกียรติและไม่อยากให้มันบานปลาย แต่ปรากฏว่าโลกกลม นักอ่านหลายท่านรู้เร็วกว่าที่คิดว่ามันคือเรื่องไหนและใครเขียน มันก็เลยรันกันไปอย่างรวดเร็ว ต้องขออภัยทางบอร์ดด้วยจริงๆที่เราไม่สามารถทำให้เรื่องมันเงียบได้ เราเข้าใจว่าอยู่บ้านใคร ใครก็รัก เราถึงไม่อยากให้มีการเอ่ยชื่อบอร์ด
ถ้าพล็อตของคนๆนี้ คือการเขียนว่า พระเอกไปเจอนายเอกในสวนสาธารณะและทำการซื้อตัว เราก็ไม่ได้อะไรหรอก แต่สิ่งที่เกิด มันคือการพลิกแพลงและดัดแปลง สลับประโยคบ้าง ตัดคำบ้าง เปลี่ยนคำบ้าง ใจจริงของเขา อาจจะไม่ได้เอาเนื้อเรื่องเราเป็นแกนหลัก เขาอาจจะเอาเรื่องของเขาเป็นแกนหลัก แต่ว่าเอาเรื่องเราไปหยอดลงในมุมต่างๆ แต่ถามว่าเป็นความบังเอิญมั้ย โอ้..สาบานให้ฟ้าผ่าตายเถอะ มันก็ยังเป็นความจงใจอยู่นั่นเอง
การกระทำแบบนี้ ถ้าไปทำในวิทยานิพนธ์และคุณได้รับปริญญาไปแล้ว เขาจะตามไปยึดปริญญาคุณกลับมาเลยแหละ หน้าแตกกันไป
ด้วยความสัจจริง เรายังบอกกับเพื่อนเราเลยว่า เฉยๆว่ะ ไม่อะไรเท่าไหร่ เรื่องของเรามันไม่ได้สลักสำคัญขนาดต้องดราม่า อาละวาด เล่นใคร หรือถล่มใครให้เละ แต่อย่างไรก็ตาม เราก็รักษาสิทธิ์ของเราไป ด้วยการขอผ่านเพจ ให้เขาออกมาอธิบาย และจะขอ หรือจะอะไรก็ว่ากันไป เราไม่หวง เราขอแค่มารยาทเท่านั้น แล้วก็ถ้าจะทำต่อ ก็ขอให้ลงเครดิตให้ด้วย เท่านั้นแหละ
แต่หลังจากนั้น เราได้ไปเจอบทที่ 1 ทำให้เราเคือง เอ๊ะ..ยังจะมีอีกเหรอ
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=481954458489401&set=a.481500531868127.112279.254678547883661&type=3&theaterนี่เป็นภาพต้นฉบับของเรา ตัวแดงเราขีดเพื่อให้เห็นว่าเขา "ก๊อปปี้" ไม่ใช่ "แรงบันดาลใจ" และไม่ใช่ "ความบังเอิญ"
หลังจากนั้น เราทำการลงรูปภาพที่แคปมาอีกไว้เป็นหลักฐาน และไปอีดิทตัวดำเพิ่มเติมในโน๊ต "ความในใจฯ" ว่าเราไม่ต้องการให้เขาลบ แต่ต้องการให้เขาลงเครดิตให้เรา เอาเรื่องของเราไปแปะว่านี่คือต้นฉบับ และเขาได้เอาเนื้อเรื่อง บทบรรยายส่วนหนึ่งไปจากเรา
แต่ก็ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มาเห็นล่ะมั้ง
จากนั้นก็มีนักอ่านมาโพส มีทั้งต่อว่าเขา และให้กำลังใจเรา ซึ่งเราขอบอกว่า เรื่องแค่นี้สบายมาก มันไม่ได้บั่นทอนอะไรเราแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่เราต้องการ ก็ยังคงเป็นสิ่งที่เราต้องการ เราต้องการคำอธิบาย ว่าเพราะอะไร เขาถึงทำแบบนี้ และเรียกร้องขอให้เขาทำตามความต้องการของเราบ้าง
ต่อมา พอมีนักอ่านมาโพสบอกเขา ว่าเรารู้ตัวแล้ว หลังจากนั้น เขาได้ลบเนื้อเรื่องออก และมีคนมาให้กำลังใจเขา 3 คน ซึ่งขอบอกว่าเราเองก็สงสัยตามที่นักอ่านบางท่านตั้งข้อสังเกตนั้นแหละ และมีคอมเม้นหนึ่งที่จุดความโกรธเราขึ้นมาแบบเบาๆ ก็คือ "ไม่เห็นจะเหมือนเลย" เราจำได้ว่า ไม่ได้พูดสักคำว่า พล็อตคุณเหมือน แต่เราบอกว่า ความเหมือนมันคือประโยคนั้นต่างหาก
และที่ทำให้เราเดือดสุดขีด คือการทวิตของเขา จะพูดไงก็เถอะ แต่เรารู้สึกว่า เรากำลังถูกด่าจากคนที่ทำผิดก่อน นั่นทำให้เกิดกรณีบันดาลโทสะในเพจของเราเมื่อเช้านี้
เรื่องก็มีประมาณนี้ และคิดว่า เขาคงไม่มาอะไรแล้ว เราก็จะยอมรับว่า เราเรียกร้องขอมารยาทจากคนที่ไม่มีมารยาท มันก็เสียเวลาเปล่า ก็ถือซะว่า เรื่องนี้จบลงแต่เพียงเท่านี้
เราขอขอบคุณทางแอดมิน ที่ส่งข้อความไปหาเราในเพจว่าจะจัดการให้ เราได้รับรู้ว่าทางบอร์ดจะแบนสมาชิกรายนี้ (อันที่จริงเราก็อยากให้จัดการแค่เรื่อง sin series ของเขาแค่เรื่องเดียว เพราะเรื่องอื่นของเขาไม่เกี่ยวกัน แต่กฎของบอร์ดว่ายังไง ก็คงต้องตามนั้น) ยังไงเราก็ต้องขอขอบคุณอีกครั้งจากใจจริง ^^
พูดอย่างจริงๆจังๆ ตอนเราสมัครเข้ามาในบอร์ดนี้ เราเห็นกติกา และเราประทับใจ ที่ทางบอร์ดให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากและไม่ต้องการสนับสนุนการลอกใดๆ เราประทับใจในจุดยืนของบอร์ดสุดๆ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องกังวลไป ทุกคนที่เป็นนักอ่านของเราเป็นผู้ใหญ่เพียงพอที่จะสามารถแยกได้ดีว่า ปลาเน่าตัวเดียว ไม่สามารถทำให้เหม็นไปทั้งข้องได้
เรายืนยันว่าเราเข้าใจ สำหรับการกระทำไร้มารยาทครั้งนี้ ไม่สามารถทำให้เราเกิดทัศนคติทางลบต่อบอร์ด ต่อฟิคที่ดีๆ ที่สร้างสรรค์ขึ้นจากจินตนาการผู้เขียนได้โดยเด็ดขาด เราแยกแยะออก ^^ เพราะดูเหมือนมีหลายคนเป็นกังวลว่าจะถูกมองแบบเหมารวม ไม่ต้องห่วงกับเรื่องนี้นะขอรับ เราได้ชี้แจงไปแล้วในเพจ และจะชี้แจงอีกครั้งว่าเรื่องที่เกิดมันเกี่ยวข้องเฉพาะตัวเรากับคนเขียนคนนี้เท่านั้น
สำหรับกรณี้นี้ เรารู้สึกเสียใจที่เรื่องของเราทำให้ทางบอร์ดต้องปิดรับสมาชิกทั้งที่ยังไม่หมดเขต ถ้าถามเรา เราก็อยากบอกว่า อย่าให้กรณีของเราไปทำให้ใครต้องเดือดร้อนเลย เราไม่สบายใจ แต่ถ้านั่นคือการตัดสินใจเพื่อเคลียร์เรื่องของทางบอร์ด ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เราขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้าใจในเรื่องนี้ ที่เป็นเดือดเป็นร้อน และร่วมรู้สึกไปกับเรา ขอบคุณจริงๆ เราแอบถามเพื่อนเราว่า ทำไมคนที่เจอเรื่องต้องมาบอกด้วยล่ะ ในเมื่อเงียบๆไป เราก็ไม่เห็นอยู่แล้ว ถ้าเรารู้เมื่อไหร่ ต้องดราม่าแน่ น่าจะทำเนียนเงียบๆไป จะได้ไม่เกิดกรณีและเสียชื่อด้วย แต่เพื่อนเราบอกว่า ของแบบนี้มันยอมไม่ได้หรอก ซึ่งทำให้เรารู้สึกซึ้งใจจริงๆ ขอบคุณมากจริงๆที่ไม่นิ่งนอนใจกับกรณีนี้เลย
สำหรับคนเขียนคนนี้ ถ้าคุณเข้ามาอ่าน ก็อยากจะบอกว่า อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ เพลียใจแล้ว ถ้าคุณยอมรับและขอโทษหรือขอเรื่องจากเราแต่แรก (รวมทั้งไม่ไปทวิตด่าด้วย)มันจะไม่มีเรื่องใหญ่ขนาดที่คุณต้องลบเรื่อง ปิดทวิต และโดนด่าแบบนี้เลย คุณไปผิดทางเอง จะโทษใครได้? นอกจากคุณจะไม่ให้เกียรติตัวเองแล้ว คุณยังหมิ่นคนอ่านด้วยนะ
สำหรับความรู้สึกของเรา เราขอบอกเลยว่า เราอาจจะหายโกรธ(ที่คุณทวิตด่า)ในไม่ช้า แต่ให้อภัยหรือไม่นั้น เราไม่รู้ เพราะคุณไม่ได้มาขอโทษเรา แล้วเราจะยกโทษให้ได้ไง
และถึงเราจะให้อภัยคุณ แต่เราก็จะจำ..ไม่ลืมเช่นกัน (ประโยคนี้อาณะก็พูดไว้นะ ^^)
ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งขอรับ
ไม่ต้องคิดมากนะ มันจบลงด้วยดีอยู่แล้ว
ปล. อย่าขอโทษแทนเลยเน้อ สมาชิกท่านอื่นไม่ควรมารับผิดในการกระทำของคนเขียนคนนี้ พูดจริงๆนะ
Nigiri-Sushi